فضای دو قطبی: مناقشه ای ضد توسعه

مسائلی به ظاهر مهم اما در واقع بی اهمیت یا در سطوح پایین اولویت مطرح شده و خواهند شد. از نقطه نظر منتشر کننده: این ها سؤالاتی ظاهرا اساسی است که البته اغلب اوقات طرف مقابل آن ها را بی پاسخ می گذارد یا با سؤالی دیگر پاسخ می دهد. اگر پاسخ خلاف آن چیزی باشد که پرسش کننده مد نظر دارد، غیر منطقی است و غیر قابل پذیرش. طرح اینگونه مسائل به انسجامِ خودی ها مدد می رساند و مرزبندی با غیرخودی ها را روشن تر و برجسته تر می کند. هیچ تلاشی برای ضابطه مند سازی مسائل صورت نمی گیرد و اصلا قرار نیست این اتفاق بیفتد. سطح مناقشات به نازل ترین حد خود می رسد و اولین چیزی که رخت می بندد عقلانیت است و خرد. این ها محصول فضای دو قطبی ست. این فضا به شدت ضد توسعه بوده و باعث می شود مسائل و مناقشات اساسی کشور در لایه های زیرین پنهان بماند. در طی ماه های اخیر چند نهاد مسائل مهم و اولویت دار کشور را مطرح و اعلام نموده اند (مسائلی چون ناکارآمدی ساختار اداری، ضرورت اصلاحات ساختار اقتصادی، فساد سیستمی، فقر و نابرابری، حقوق شهروندی، بحران محیط زیست و ...) اما آن ها هیچگاه به گفتگوی عمومی تبدیل نشده و در دستور کار مطالبات عموم قرار نگرفته است. بدون شک این ها مسائلی ست که پرداختن به آن ها می تواند راهبردهایی برای مناشقات سطح پایین تر نیز ارائه دهد. مسائل و معضلاتی که در فضای دوقطبی دست چندم شده اند.

 

پی نوشت:

دو قطبی سازی تضمین کننده ناکارآمدی ست. یک نوع ناکارآمدیِ منفعت دار برای کسانیکه در روند نیل به توسعه جایگاهی نخواهند داشت. کنشگری هوشمندانه در برابر دو قطبی سازی، نه یک حرکت محافظه کارانه بلکه یک خیزشِ اصلاح طلبانه برای دستور کار قرار دادن مسائل اساسی کشور برای نیل به توسعه است.

 

 

عمده ترین مسائل کشور؛ اولویت ها و راهبردهای مجلس شورای اسلامی:

http://rc.majlis.ir/fa/book_pub/show/985435

 

100 مسأله اصلی ایران؛ موسسه آینده بان با همکاری مرکز بررسی های استراتژیک ریاست جمهوری:

http://www.ayandeban.ir/1395/12/iran1396-r2/